| 1 The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem. | 1 Ang mga salita ng Mangangaral, na anak ni David, hari sa Jerusalem. |
| 2 Vanity of vanities, saith the Preacher, vanity of vanities; all is vanity. | 2 Walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, sabi ng Mangangaral; walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, lahat ay walang kabuluhan. |
| 3 What profit hath a man of all his labour which he taketh under the sun? | 3 Anong pakinabang mayroon ang tao sa lahat ng kaniyang gawa, na kaniyang ginagawa sa ilalim ng araw? |
| 4 One generation passeth away, and another generation cometh: but the earth abideth for ever. | 4 Isang salin ng lahi ay yumayaon, at ibang salin ng lahi ay dumarating; nguni't ang lupa ay nananatili magpakailan man. |
| 5 The sun also ariseth, and the sun goeth down, and hasteth to his place where he arose. | 5 Ang araw naman ay sumisikat, at ang araw ay lumulubog, at nagmamadali sa dakong sinisikatan nito. |
| 6 The wind goeth toward the south, and turneth about unto the north; it whirleth about continually, and the wind returneth again according to his circuits. | 6 Ang hangin ay yumayaon sa dakong timugan, at pumipihit sa hilagaan: at laging pumipihit na patuloy, at ang hangin ay bumabalik uli ayon sa kaniyang pihit. |
| 7 All the rivers run into the sea; yet the sea is not full; unto the place from whence the rivers come, thither they return again. | 7 Lahat ng mga ilog ay humuhugos sa dagat, gayon may hindi napupuno ang dagat; sa dakong hinuhugusan ng mga ilog, doon din nagsisihugos uli ang mga yaon. |
| 8 All things are full of labour; man cannot utter it: the eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing. | 8 Lahat ng mga bagay ay puspos ng pagaalapaap; hindi maisasaysay ng tao: ang mata ay hindi nasisiyahan ng pagtingin, ni ang tainga man ay nasisiyahan sa pakikinig. |
| 9 The thing that hath been, it is that which shall be; and that which is done is that which shall be done: and there is no new thing under the sun. | 9 Yaong nangyari ay siyang mangyayari; at yaong nagawa ay siyang magagawa: at walang bagong bagay sa ilalim ng araw. |
| 10 Is there any thing whereof it may be said, See, this is new? it hath been already of old time, which was before us. | 10 May bagay ba na masasabi ang mga tao, Tingnan mo, ito'y bago? nayari nga sa mga panahon na una sa atin. |
| 11 There is no remembrance of former things; neither shall there be any remembrance of things that are to come with those that shall come after. | 11 Walang alaala sa mga dating lahi; ni magkakaroon man ng alaala sa mga huling salin ng lahi na darating, sa mga yaon na darating pagkatapos. |
| 12 I the Preacher was king over Israel in Jerusalem. | 12 Akong Mangangaral ay naging hari sa Israel sa Jerusalem. |
| 13 And I gave my heart to seek and search out by wisdom concerning all things that are done under heaven: this sore travail hath God given to the sons of man to be exercised therewith. | 13 At inihilig ko ang aking puso na hanapin at siyasatin sa pamamagitan ng karunungan ang lahat na nagawa sa silong ng langit: mahirap na pagdaramdam na ito ang ibinigay ng Dios sa mga anak ng mga tao, upang pagsanayan. |
| 14 I have seen all the works that are done under the sun; and, behold, all is vanity and vexation of spirit. | 14 Aking nakita ang lahat na gawa, na nagawa sa ilalim ng araw; at, narito, lahat ay walang kabuluhan at nauuwi sa wala. |
| 15 That which is crooked cannot be made straight: and that which is wanting cannot be numbered. | 15 Ang baluktot ay hindi matutuwid: at ang kulang ay hindi mabibilang. |
| 16 I communed with mine own heart, saying, Lo, I am come to great estate, and have gotten more wisdom than all they that have been before me in Jerusalem: yea, my heart had great experience of wisdom and knowledge. | 16 Ako'y sumangguni sa aking sariling puso, na sinasabi ko, Narito, nagtamo ako sa akin ng malaking karunungan ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem: oo, ang puso ko'y nagtaglay ng malaking kabihasnan sa karunungan at kaalaman. |
| 17 And I gave my heart to know wisdom, and to know madness and folly: I perceived that this also is vexation of spirit. | 17 At inihilig ko ang aking puso na makaalam ng karunungan, at makaalam ng kaululan at ng kamangmangan: aking nahalata na ito man ay nauuwi sa wala. |
| 18 For in much wisdom is much grief: and he that increaseth knowledge increaseth sorrow. | 18 Sapagka't sa maraming karunungan at maraming kapanglawan: at siyang nananagana sa kaalaman ay nananagana sa kapanglawan. |