| 1 Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach. | 1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta. |
| 2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens. | 2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan. |
| 3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows. | 3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao. |
| 4 We have drunken our water for money; our wood is sold unto us. | 4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin. |
| 5 Our necks are under persecution: we labour, and have no rest. | 5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan. |
| 6 We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread. | 6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay. |
| 7 Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities. | 7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan. |
| 8 Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand. | 8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay. |
| 9 We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness. | 9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang. |
| 10 Our skin was black like an oven because of the terrible famine. | 10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom. |
| 11 They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah. | 11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda. |
| 12 Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured. | 12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang. |
| 13 They took the young men to grind, and the children fell under the wood. | 13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy. |
| 14 The elders have ceased from the gate, the young men from their musick. | 14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin. |
| 15 The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning. | 15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan. |
| 16 The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned! | 16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala. |
| 17 For this our heart is faint; for these things our eyes are dim. | 17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata; |
| 18 Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it. | 18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora. |
| 19 Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation. | 19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi. |
| 20 Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time? | 20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon? |
| 21 Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old. | 21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una. |
| 22 But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us. | 22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin. |