| 1 My soul is weary of my life; I will leave my complaint upon myself; I will speak in the bitterness of my soul. | 1 Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa. |
| 2 I will say unto God, Do not condemn me; shew me wherefore thou contendest with me. | 2 Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin. |
| 3 Is it good unto thee that thou shouldest oppress, that thou shouldest despise the work of thine hands, and shine upon the counsel of the wicked? | 3 Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama? |
| 4 Hast thou eyes of flesh? or seest thou as man seeth? | 4 Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao? |
| 5 Are thy days as the days of man? are thy years as man's days, | 5 Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao, |
| 6 That thou inquirest after mine iniquity, and searchest after my sin? | 6 Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan, |
| 7 Thou knowest that I am not wicked; and there is none that can deliver out of thine hand. | 7 Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay? |
| 8 Thine hands have made me and fashioned me together round about; yet thou dost destroy me. | 8 Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako. |
| 9 Remember, I beseech thee, that thou hast made me as the clay; and wilt thou bring me into dust again? | 9 Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok? |
| 10 Hast thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese? | 10 Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso? |
| 11 Thou hast clothed me with skin and flesh, and hast fenced me with bones and sinews. | 11 Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid. |
| 12 Thou hast granted me life and favour, and thy visitation hath preserved my spirit. | 12 Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw. |
| 13 And these things hast thou hid in thine heart: I know that this is with thee. | 13 Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo: |
| 14 If I sin, then thou markest me, and thou wilt not acquit me from mine iniquity. | 14 Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan. |
| 15 If I be wicked, woe unto me; and if I be righteous, yet will I not lift up my head. I am full of confusion; therefore see thou mine affliction; | 15 Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian. |
| 16 For it increaseth. Thou huntest me as a fierce lion: and again thou shewest thyself marvellous upon me. | 16 At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin. |
| 17 Thou renewest thy witnesses against me, and increasest thine indignation upon me; changes and war are against me. | 17 Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin. |
| 18 Wherefore then hast thou brought me forth out of the womb? Oh that I had given up the ghost, and no eye had seen me! | 18 Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin. |
| 19 I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave. | 19 Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan, |
| 20 Are not my days few? cease then, and let me alone, that I may take comfort a little, | 20 Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti, |
| 21 Before I go whence I shall not return, even to the land of darkness and the shadow of death; | 21 Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan; |
| 22 A land of darkness, as darkness itself; and of the shadow of death, without any order, and where the light is as darkness. | 22 Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman. |