Chapter 9 - Job

Verses

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35

1 Then Job answered and said,	1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 I know it is so of a truth: but how should man be just with God?	2 Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
3 If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.	3 Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
4 He is wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and hath prospered?	4 Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
5 Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.	5 Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
6 Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.	6 Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
7 Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.	7 Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
8 Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.	8 Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
9 Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.	9 Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
10 Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.	10 Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
11 Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.	11 Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
12 Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?	12 Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
13 If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.	13 Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
14 How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?	14 Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
15 Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.	15 Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
16 If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had hearkened unto my voice.	16 Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
17 For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.	17 Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
18 He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.	18 Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
19 If I speak of strength, lo, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?	19 Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
20 If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.	20 Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
21 Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.	21 Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
22 This is one thing, therefore I said it, He destroyeth the perfect and the wicked.	22 Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
23 If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.	23 Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
24 The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?	24 Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
25 Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.	25 Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
26 They are passed away as the swift ships: as the eagle that hasteth to the prey.	26 Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
27 If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:	27 Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
28 I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.	28 Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
29 If I be wicked, why then labour I in vain?	29 Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
30 If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;	30 Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
31 Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.	31 Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
32 For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.	32 Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
33 Neither is there any daysman betwixt us, that might lay his hand upon us both.	33 Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
34 Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:	34 Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
35 Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.	35 Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.

Chapter 9 - Job

Old Testament

New Testament