| A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before the LORD. | |
| 1 Hear my prayer, O LORD, and let my cry come unto thee. | 1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo. |
| 2 Hide not thy face from me in the day when I am in trouble; incline thine ear unto me: in the day when I call answer me speedily. | 2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali. |
| 3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth. | 3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong. |
| 4 My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread. | 4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay. |
| 5 By reason of the voice of my groaning my bones cleave to my skin. | 5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman. |
| 6 I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert. | 6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan. |
| 7 I watch, and am as a sparrow alone upon the house top. | 7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan. |
| 8 Mine enemies reproach me all the day; and they that are mad against me are sworn against me. | 8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin. |
| 9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping, | 9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak. |
| 10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down. | 10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis. |
| 11 My days are like a shadow that declineth; and I am withered like grass. | 11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo. |
| 12 But thou, O LORD, shalt endure for ever; and thy remembrance unto all generations. | 12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi. |
| 13 Thou shalt arise, and have mercy upon Zion: for the time to favour her, yea, the set time, is come. | 13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating. |
| 14 For thy servants take pleasure in her stones, and favour the dust thereof. | 14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok. |
| 15 So the heathen shall fear the name of the LORD, and all the kings of the earth thy glory. | 15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian; |
| 16 When the LORD shall build up Zion, he shall appear in his glory. | 16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian; |
| 17 He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer. | 17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin. |
| 18 This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the LORD. | 18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon. |
| 19 For he hath looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth; | 19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit; |
| 20 To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death; | 20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin; |
| 21 To declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem; | 21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem; |
| 22 When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD. | 22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon. |
| 23 He weakened my strength in the way; he shortened my days. | 23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko. |
| 24 I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years are throughout all generations. | 24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi. |
| 25 Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens are the work of thy hands. | 25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay. |
| 26 They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed: | 26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan: |
| 27 But thou art the same, and thy years shall have no end. | 27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas. |
| 28 The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee. | 28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo. |