| 1 By the rivers of Babylon, there we sat down, yea, we wept, when we remembered Zion. | 1 Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia, doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo, nang ating maalaala ang Sion. |
| 2 We hanged our harps upon the willows in the midst thereof. | 2 Sa mga punong sauce sa gitna niyaon ating ibinitin ang ating mga alpa. |
| 3 For there they that carried us away captive required of us a song; and they that wasted us required of us mirth, saying, Sing us one of the songs of Zion. | 3 Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit, at silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi: Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion. |
| 4 How shall we sing the LORD's song in a strange land? | 4 Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon sa ibang lupain? |
| 5 If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget her cunning. | 5 Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem, kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan. |
| 6 If I do not remember thee, let my tongue cleave to the roof of my mouth; if I prefer not Jerusalem above my chief joy. | 6 Dumikit nawa ang aking dila sa ngalangala ng aking bibig, kung hindi kita alalahanin; kung hindi ko piliin ang Jerusalem ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan. |
| 7 Remember, O LORD, the children of Edom in the day of Jerusalem; who said, Rase it, rase it, even to the foundation thereof. | 7 Alalahanin mo Oh Panginoon, laban sa mga anak ni Edom ang kaarawan ng Jerusalem; na nagsabi, Sirain, sirain, pati ng patibayan niyaon. |
| 8 O daughter of Babylon, who art to be destroyed; happy shall he be, that rewardeth thee as thou hast served us. | 8 Oh anak na babae ng Babilonia, na sira; magiging mapalad siya, na gumaganti sa iyo na gaya ng iyong ginawa sa amin. |
| 9 Happy shall he be, that taketh and dasheth thy little ones against the stones. | 9 Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata sa malaking bato. |