| 1 Then Job answered and said, | 1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi, |
| 2 How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words? | 2 Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita? |
| 3 These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed that ye make yourselves strange to me. | 3 Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin. |
| 4 And be it indeed that I have erred, mine error remaineth with myself. | 4 At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili. |
| 5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach: | 5 Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko: |
| 6 Know now that God hath overthrown me, and hath compassed me with his net. | 6 Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo. |
| 7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but there is no judgment. | 7 Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan. |
| 8 He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths. | 8 Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas. |
| 9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head. | 9 Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo. |
| 10 He hath destroyed me on every side, and I am gone: and mine hope hath he removed like a tree. | 10 Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy. |
| 11 He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me unto him as one of his enemies. | 11 Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway, |
| 12 His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle. | 12 Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda. |
| 13 He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are verily estranged from me. | 13 Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin. |
| 14 My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me. | 14 Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan. |
| 15 They that dwell in mine house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight. | 15 Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin. |
| 16 I called my servant, and he gave me no answer; I intreated him with my mouth. | 16 Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig. |
| 17 My breath is strange to my wife, though I intreated for the children's sake of mine own body. | 17 Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina. |
| 18 Yea, young children despised me; I arose, and they spake against me. | 18 Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin: |
| 19 All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me. | 19 Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin, |
| 20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth. | 20 Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin. |
| 21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me. | 21 Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios, |
| 22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh? | 22 Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman? |
| 23 Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book! | 23 Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat! |
| 24 That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever! | 24 Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man! |
| 25 For I know that my redeemer liveth, and that he shall stand at the latter day upon the earth: | 25 Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan: |
| 26 And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God: | 26 At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman: |
| 27 Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another; though my reins be consumed within me. | 27 Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko. |
| 28 But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me? | 28 Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin; |
| 29 Be ye afraid of the sword: for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment. | 29 Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan. |