| 1 Then Job answered and said, | 1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi, |
| 2 Even to day is my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning. | 2 Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik. |
| 3 Oh that I knew where I might find him! that I might come even to his seat! | 3 Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan! |
| 4 I would order my cause before him, and fill my mouth with arguments. | 4 Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran. |
| 5 I would know the words which he would answer me, and understand what he would say unto me. | 5 Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin. |
| 6 Will he plead against me with his great power? No; but he would put strength in me. | 6 Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako. |
| 7 There the righteous might dispute with him; so should I be delivered for ever from my judge. | 7 Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom. |
| 8 Behold, I go forward, but he is not there; and backward, but I cannot perceive him: | 8 Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan: |
| 9 On the left hand, where he doth work, but I cannot behold him: he hideth himself on the right hand, that I cannot see him: | 9 Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya. |
| 10 But he knoweth the way that I take: when he hath tried me, I shall come forth as gold. | 10 Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto. |
| 11 My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined. | 11 Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko. |
| 12 Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have esteemed the words of his mouth more than my necessary food. | 12 Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain. |
| 13 But he is in one mind, and who can turn him? and what his soul desireth, even that he doeth. | 13 Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa. |
| 14 For he performeth the thing that is appointed for me: and many such things are with him. | 14 Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya. |
| 15 Therefore am I troubled at his presence: when I consider, I am afraid of him. | 15 Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya. |
| 16 For God maketh my heart soft, and the Almighty troubleth me: | 16 Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat: |
| 17 Because I was not cut off before the darkness, neither hath he covered the darkness from my face. | 17 Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha. |