1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? or canst thou mark when the hinds do calve? | 1 Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa? |
2 Canst thou number the months that they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth? | 2 Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak? |
3 They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows. | 3 Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan. |
4 Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them. | 4 Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik. |
5 Who hath sent out the wild ass free? or who hath loosed the bands of the wild ass? | 5 Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno? |
6 Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings. | 6 Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan. |
7 He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver. | 7 Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop. |
8 The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing. | 8 Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay. |
9 Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib? | 9 Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban? |
10 Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee? | 10 Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo? |
11 Wilt thou trust him, because his strength is great? or wilt thou leave thy labour to him? | 11 Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya? |
12 Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather it into thy barn? | 12 Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan? |
13 Gavest thou the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich? | 13 Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo? |
14 Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in dust, | 14 Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok, |
15 And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them. | 15 At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop. |
16 She is hardened against her young ones, as though they were not hers: her labour is in vain without fear; | 16 Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot; |
17 Because God hath deprived her of wisdom, neither hath he imparted to her understanding. | 17 Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa. |
18 What time she lifteth up herself on high, she scorneth the horse and his rider. | 18 Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito. |
19 Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder? | 19 Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw? |
20 Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible. | 20 Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot. |
21 He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: he goeth on to meet the armed men. | 21 Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata. |
22 He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword. | 22 Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak. |
23 The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield. | 23 Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag. |
24 He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that it is the sound of the trumpet. | 24 Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak. |
25 He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting. | 25 Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw. |
26 Doth the hawk fly by thy wisdom, and stretch her wings toward the south? | 26 Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan? |
27 Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high? | 27 Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas? |
28 She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place. | 28 Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan, |
29 From thence she seeketh the prey, and her eyes behold afar off. | 29 Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo. |
30 Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she. | 30 Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya. |