| A Prayer of Moses the man of God. | |
| 1 Lord, thou hast been our dwelling place in all generations. | 1 Panginoon, ikaw ay naging tahanang dako namin sa lahat ng sali't saling lahi. |
| 2 Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God. | 2 Bago nalabas ang mga bundok, O bago mo nilikha ang lupa at ang sanglibutan, mula nga ng walang pasimula hanggang sa walang hanggan, ikaw ang Dios. |
| 3 Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men. | 3 Iyong pinapagiging kapahamakan ang tao; at iyong sinasabi, Magsipanumbalik kayo, kayong mga anak ng mga tao. |
| 4 For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night. | 4 Sapagka't isang libong taon sa iyong paningin ay parang kahapon lamang nang makaraan, at parang pagpupuyat sa gabi. |
| 5 Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth up. | 5 Iyong dinadala sila na parang baha; sila'y parang pagkakatulog: sa kinaumagahan ay parang damo sila na tumutubo. |
| 6 In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth. | 6 Sa kinaumagahan ay namumulaklak at lumalago; sa kinahapunan ay pinuputol at natutuyo. |
| 7 For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled. | 7 Sapagka't kami ay nangasupok sa iyong galit, at sa iyong poot ay nangabagabag kami. |
| 8 Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance. | 8 Iyong inilagay ang aming kasamaan sa harap mo, ang aming lihim na mga kasalanan sa liwanag ng iyong mukha. |
| 9 For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told. | 9 Sapagka't lahat naming kaarawan ay dumaan sa iyong poot: aming niwawakasan ang aming mga taon na parang isang buntong hininga. |
| 10 The days of our years are threescore years and ten; and if by reason of strength they be fourscore years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away. | 10 Ang mga kaarawan ng aming mga taon ay pitong pung taon, o kung dahil sa kalakasan ay umaabot ng walong pung taon; gayon ma'y ang kanilang kapalaluan ay hirap at kapanglawan lamang; sapagka't madaling napapawi, at kami ay nagsisilipad. |
| 11 Who knoweth the power of thine anger? even according to thy fear, so is thy wrath. | 11 Sinong nakakaalam ng kapangyarihan ng iyong galit, at ng iyong poot ayon sa katakutan na marapat sa iyo? |
| 12 So teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom. | 12 Kaya ituro mo sa amin ang pagbilang ng aming mga kaarawan, upang kami ay mangagtamo sa amin ng pusong may karunungan. |
| 13 Return, O LORD, how long? and let it repent thee concerning thy servants. | 13 Manumbalik ka, Oh Panginoon; hanggang kailan pa? At iyong papagsisihin ang tungkol sa mga lingkod mo. |
| 14 O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days. | 14 Oh busugin mo kami sa kinaumagahan ng iyong kagandahang-loob; upang kami ay mangagalak at mangatuwa sa lahat ng kaarawan namin. |
| 15 Make us glad according to the days wherein thou hast afflicted us, and the years wherein we have seen evil. | 15 Pasayahin mo kami ayon sa mga kaarawan na iyong idinalamhati sa amin, at sa mga taon na aming ikinakita ng kasamaan. |
| 16 Let thy work appear unto thy servants, and thy glory unto their children. | 16 Mahayag nawa ang iyong gawa sa iyong mga lingkod, at ang kaluwalhatian mo sa kanilang mga anak. |
| 17 And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it. | 17 At sumaamin nawa ang kagandahan ng Panginoong aming Dios: at iyong itatag sa amin ang gawa ng aming mga kamay; Oo, ang gawa ng aming mga kamay ay itatag mo. |